„Prawo Claeys Leonetti – Następny etap: eutanazja?” Od wiosny toczy się proces legislacyjny nowelizacji ustawy o końcu życia. Wątpliwości etyczne budzi nie tylko spór o to, co jest uporczywą terapią i kiedy zaczyna się eutanazja (oficjalnie po zmianach prawa eutanazja ma nadal nie być dopuszczalna, przynajmniej nominalnie). Kontrowersyjna jest też proponowana metoda „towarzyszenia w umieraniu”, polegająca na wprowadzeniu w stan śpiączki i stopniowym (wielotygodniowym) głodzeniu. Lekarze podkreślają, że nie ma pewności, czy pacjent rzeczywiście nie odczuwa bólu. Trudno też nazwać godną śmiercią stopniowe wysuszenie organizmu (ciało w chwili śmierci nie przypomina już z wyglądu zmarłego). Nic dziwnego, że towarzyszą temu spore emocje.
Paryż zielony. To jeden z kilku budynków, gdzie postanowiono założyć (dosłownie!) wiszące ogrody.
A taką „instalację” napotkałem na naszej ulicy. Tytuł roboczy: „Variations Duchamp”
Siedziba jednego z największych dzienników „Le Monde” – od tyłu.
Fanów „Gwiezdne wojny” i we Francji swoich mają. Numer specjalny miesięcznika „Philosophie”
Wśród książek uwagę zwraca żartobliwa seria dziecięcych historii z Darthem Vaderem w roli taty.
Jedna z (wielu!) rzeczy, za które lubię paryskie metro. Większość (myślę, że ok. 80%) reklam dotyczy oferty kulturalnej. W pierwszym rzędzie teatry, potem kina, muzea, reklamy regionalne… dopiero gdzieś na końcu wszystko pozostałe. Tutaj afisz teatru „2 osłów”, specjalizującego się w komedii politycznej. Tym razem dostanie się Marine Le Pen.
Jakby ktoś się interesował, co się w tym sezonie nosi…
Reklama sieci komórkowej: „Rozłup (obedrzyj) swoją taryfę, by więcej używać”
„W 2015 roku więcej osób padło ofiarą selfie-sticków niż rekinów”. Akcja społeczna.
A propos słynnej laïcité: baner na głównym wejściu do ratusza VI dzielnicy: Pomoc chrześcijanom na Wschodzie. Bez komentarza.
